De aarde danst op haar wolken (2004)
Hugo Claus
De aarde danst op haar wolken
met het geroezemoes van de middenstand
Ultragolven bereiken mij niet meer
ook niet die van het erbarmen.
Kan een gedicht denken?
In welke zin?
De aarde is er
voor het koesteren van klei, voor
het boetseren van gedachten
Kijk in mijn ogen!
Blijf niet wachten en verachten!
Door louter makelij
Kan de dichter zijn vel redden.
Het vers zwelt, bloeit, spat
Listen to this poem in Flemish.
Voiced by: Els Bogaerts
Share your story
Does this poem hold a special place in your heart? For example, do you remember when you first read the poem? Or did you come across it someplace unexpected? Let us know at muurgedichten@taalmuseum.nl! We would love to add your story to our website.
Hugo Claus in Leiden
Photo Inge Harsten
Learn more
This entry was written by Het Taalmuseum in collaboration with Farah Nikijuluw. The following publications were consulted:
- Georges Wildemeersch (2015), Hugo Claus: De Jonge Jaren, Uitgeverij Polis
- Hugo Claus, Flagrant (Antwerpen 2004)
- Biografie Hugo Claus op Literatuurmuseum.nl
- Biografie Hugo Claus op KB.nl
- Hugo Claus op DBNL.nl
- Mulder, Reinjan (1994), ‘Ontdek de Hitler in jezelf’ in NRC Handelsblad, CS Literair, 25 maart.
- Heilen, Ivan (1985), ‘Het interview: schrijver Hugo Claus. “Schrijven is lijden. Soms vraag ik me af of ik wel het vereiste talent heb”, in Panorama, 23 april 1985 p. 49-55.